بامدادت چو نبینم طمع شامم نیست

خبرت هست که بی روی تو آرامم نیست         طاقت بار فراق این همه ایامم نیست

خالی از ذکر تو عضوی چه حکایت باشد          سر مویی به غلط در همه اندامم نیست

میل آن دانه خالم نظری بیش نبود                 چون بدیدم ره بیرون شدن از دامم نیست

شب برآنم که مگر روز نخواهد بودن               بامدادت که نبینم طمع شامم نیست

...

نوشته شده توسط  در ساعت 8:58 | لینک  |